ქსენოფობია – მიშიზმია


ვინც ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში ჰომოფობიასა და ქსენოფობიაზე, ადამიანის ღირსების დამამცირებელ ქცევაზე ლაპარაკობს – არ დაგავიწყდეთ, რომ ჩვენ პოლიტიკურ რეალობაში ეს ყველაფერი, ასევე ქცევისა და მეტყველების  უხამსი, მდარე და უგემოვნო სტილი დაამკვიდა მიხეილ სააკაშვილმა.

ქსენოფობების და ა.შ. ნაკლებობა პოსტსაბჭოთა სივრცეში არასდროს ყოფილა, მაგრამ გამსახურდიას დროს ეს არ გამხდარა ჩვენი ‘მიჩვეული’ ყოველდღიურობა, შევარდნაძეს კი ასეთი სიმდაბლე არასდროს უკადრია.


სწორედ პრეზიდენტის – ქვეყნის უმაღლესი პოლიტიკური პირის მიერ: 

ასლან აბაშიძის ‘ასლან იბრაგიმის ძე აბაშიზედ’ მოხსენიებით – დამცირების მიზნით, რათა მისი არაქართული ან არამართმადიდებლური წარმომავლობისთვის გაესვა ხაზი და ანტითურქული განწყობები გაეღვივებინა, 

ტელეეთერით ირინა სარიშვილისთვის ‘კახპას’ წოდებით, 

‘ზანგების’ დამამცირებელ  ეპითეტებად მოხსენიებით, 

ყველანაირი, მათ შორის, ზრდილობის პრეზუმფცის დარღვევით არასრულწლოვანი ბავშვისთვის ‘ხულიგნის’ წოდებით და დამცირებით, 

მისდამი ოპოზიციურად განწყობილი სტუდენტებისათვის ‘ოროსნების’ ძახილით, 

‘ჩარეცხილებით’ და ა.შ. – იქცა ქსენოფობია და პოლიტიკური კულტურის სიმდაბლე საზოგადოებრივ პრობლემად.

აღარაფერს ვამბობ მანტრასავით ამაყად სამეორებელ ანტირუსულ გამოთქმებზე, მისი მინისტრების და სხვა ხელისუფალთა სხვა 'მარგალიტებზე', რომლებიც ყველას გვახსოვს , მიუხედავად იმისა, რომ ეს ყველაფერი რაღაც მანქანებით საერთოდ გაქრა youtube-დან

სწორედ ამიტომ მიმაჩნია ჰომოფობია და ქსენოფობია – ‘მიშიზმის’ ნაირსახეობად. სწორედ ამიტომ ვფიქრობ, რომ როცა ვინმე სხვას რელიგიური, ორიენტაციის, ეთნიკური ან სხვა რამ ნიშნით შეურაცხყოფს – ამ ხელისუფლებას, მის ლოგიკას ემსახურება. და იმედი მაქვს რომ მალე საზოგადოება, და ახალი ხელისუფლება მათ შორის, გათავისუფლდება მიშიზმის ამ ფორმისაგან

No comments:

Post a Comment